สาระความรู้ดีๆเพื่อสุขภาพแข็งแรง : มีนาคม 2015

สุขภาพแข็งแรงกับ HOME SAFE ตอนที่23 (ล้างผักผลไม้อย่างไร ให้ปลอดภัยจากสารพิษ)

ล้างผักผลไม้อย่างไร ให้ปลอดภัยจากสารพิษ

ตั้งแต่ได้ยินข่าวว่ามีสารเคมีตกค้างในผักผลไม้ ก็แอบเกิดอาการหวั่นๆ ไปเลยค่ะ ว่ากลัวจะไปซื้อหรือรับประทานผักผลไม้ที่มีสารปนเปื้อนมาไหม แต่ถ้าจะให้กลัวจนระแวงจนถึงขั้นไม่ซื้อมากินเลย ก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะเราๆ ก็ยังคงต้องทานอาหารให้ครบห้าหมู่กันอยู่ ดังนั้นเราเลยไปเสาะหาวิธีการเลือกผักผลไม้และวิธีการทำความสะอาดผักผลไม้ ให้สะอาดมาฝากกันค่ะ

ผักชนิดต่าง ๆ ล้วนมีประโยชน์ต่อร่างกายเพราะอุดมไปด้วยเกลือแร่ รวมทั้งช่วยลดระดับไขมันในเส้นเลือด และที่สำคัญคือสามารถช่วยลดปัญหาท้องผูกอันเป็นสาเหตุของการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ด้วย อย่างไรก็ตามแม้ผักจะมีประโยชน์ต่อร่างกายมากแค่ไหนแต่ก็มีอันตรายซ่อนอยู่ด้วยนั่นคือสารพิษตกค้างจากปุ๋ยและยาฆ่าแมลงที่ติดมากับผักซึ่งเราไม่สามารถมองเห็นได้ จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษโดยเฉพาะผักที่มีการสะสมสารพิษไว้มาก เช่น ผักกาดขาว กะหล่ำปลี คะน้า ต้นหอม

การเลือกซื้อผักมาบริโภคควรเลือกผักที่มีแมลงรบกวนหรือใช้สารเคมีน้อยที่สุด เพราะสารพิษที่เราได้รับเข้าสู่ร่างกายแม้จะในปริมาณน้อยแต่ถ้าได้รับบ่อยครั้งเป็นเวลานานก็สามารถเกิดการสะสมเพิ่มปริมาณมากขึ้น จนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของเซลล์กลายเป็นเซลล์มะเร็งลุกลามไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกายได้ เช่น มะเร็งตับและมะเร็งลำไส้ เป็นต้น

การล้างผักจึงเป็นสิ่งสำคัญ ควรล้างด้วยน้ำสะอาดอย่างน้อย 2 ครั้ง ผักที่มีหนอนเจาะอยู่ควรแช่ด้วยน้ำเกลือทิ้งไว้สักพักหนอนและแมลงจะลอยขึ้นมา แล้วจึงนำไปล้างน้ำสะอาดอีกครั้ง หรือหากมีดินติดมาควรแช่น้ำไว้สักครู่เพื่อให้ดินอ่อนตัวลงจะช่วยให้ล้างดินออกได้ง่ายขึ้น เคล็ดลับการเลือกซื้อผักปลอดสารพิษควรเลือกดูผักที่มีรอยหนอนหรือแมลงกัดแทะเล็กน้อย

การล้างผักช่วยลดสารพิษ มีวิธีปฏิบัติง่าย ๆ ดังนี้

1. ใช้โซเดียมไบคาร์บอเนต(ผงฟู) 1 ช้อนโต๊ะผสมน้ำอุ่น 1 กะละมัง(20 ลิตร) แช่นาน 15 นาทีแล้วนำไปล้างน้ำอีกหลาย ๆ ครั้ง จะสามารถลดสารพิษได้ 90 – 95 %

2. ใช้น้ำส้มสายชู(5%) 1 ช้อนโต๊ะผสมน้ำ 1 กะละมัง แช่นาน 10 – 15 นาที จะสามารถลดสารพิษได้ 60 – 84 %

3. ล้างผักโดยให้น้ำไหลผ่าน ใช้มือช่วยคลี่ใบผักนาน 2 นาที จะสามารถลดสารพิษได้ 54 – 63 %

4. ลอกหรือปอกเปลือกชั้นนอกของผักออกทิ้ง เด็ดผักเป็นใบ ๆ แล้วแช่น้ำสะอาดนาน 10 – 15 นาที จะสามารถลดสารพิษได้ 27 – 72 %

5. ต้มหรือลวกผักด้วยน้ำร้อน จะสามารถลดสารพิษได้ 48 – 50 %

6. ใช้ด่างทับทิม 20 – 30 เกล็ดผสมน้ำ 1 กะละมัง แช่นาน 10 นาที แล้วล้างด้วยน้ำสะอาดอีกครั้ง จะสามารถลดสารพิษได้ 35 – 43 %

7. ใช้เกลือป่น 1 ช้อนโต๊ะผสมน้ำ 1 กะละมัง แช่นาน 10 นาที แล้วล้างด้วยน้ำสะอาดอีกครั้ง จะสามารถลดสารพิษได้ 29 – 38 %

เพื่อสุขภาพที่ดีของทุกคนในครอบครัวจึงควรใช้เวลาในขั้นตอนของการล้างผักเพิ่มขึ้น ซึ่งนอกจากเราจะได้รับประโยชน์จากผัก ผลไม้อย่างเต็มที่แล้ว ยังช่วยลดปริมาณสารพิษตกค้างที่มีผลเสียต่อสุขภาพอีกด้วยค่ะ

ขอขอบคุณข้อมูลอ้างอิงจาก : กลุ่มงานสุขศึกษา โรงพยาบาลลำปาง
ภาพประกอบจาก : www.Photos.com

สุขภาพแข็งแรงกับ HOME SAFE ตอนที่22 (ข้อน่ารู้เกี่ยวกับโรคไมเกรน)

ข้อน่ารู้เกี่ยวกับโรคไมเกรน (ลมตะกัง) (หมอชาวบ้าน)

อาการปวดหัวนั้นมีหลากหลาย บ้างก็ปวดหัวตรงกลาง บ้างก็ปวดตรงขมับ มึน งง เวียนศีรษะ หรือแม้กระทั่งปวดหัวข้างเดียวอย่างที่รู้จักในชื่อ "ไมเกรน" หรือ ลมตะกัง ซึ่งหลาย ๆ คนมีอาการเช่นนี้อยู่ จึงรู้ดีว่ามันทุกข์ทรมานมากขนาดนี้ นิตยสารหมอชาวบ้าน มีข้อเท็จจริงน่ารู้เกี่ยวกับโรคไมเกรนมาบอกกัน

1. สาเหตุ

ทราบว่าไม่มีความผิดปกติของโครงสร้างทางกาย (รวมทั้งสมอง) แต่ทุกครั้งที่กำเริบ จะมีการเปลี่ยนแปลงของสารเคมีในสมอง

2. สาเหตุกระตุ้น (เหตุกำเริบ / สิ่งกระตุ้น)

ทางตา :

ทางหู :

ทางจมูก :

ทางลิ้น :

ทางกาย (กายภาพ) :

ทางใจ :

3. อาการที่โดดเด่น

คือ มีอาการปวดตุบ ๆ (ตามจังหวะชีพจร) ที่ขมับข้างเดียว (พบได้ร้อยละ 70-80) หรือ 2 ข้าง (พบได้ร้อยละ 20-30) แต่ละครั้งจะปวดติดต่อกันนาน 4-72 ชั่วโมง (ในกรณีที่ปวดข้ามคืน ช่วงนอนหลับจะทุเลาชั่วคราว พอตื่นนอนก็จะปวดต่อ) แม้ไม่ได้กินยา เมื่อปวดถึงจังหวะหนึ่งก็จะค่อย ๆ ทุเลาไปได้เอง แต่ถ้ารีบกินยาแก้ปวดเมื่อเริ่มมีอาการกำเริบ ก็จะช่วยให้ทุเลาได้เร็ว

บางราย ก่อนปวดอาจมีอาการเตือนก่อนปวด คือ มีอาการทางสายตา (aura) เช่น ตาพร่า ตาลาย เห็นแสงสีรุ้ง เห็นดวงขาว ๆ

4. การดำเนินของโรค

5. อันตรายของโรค

6. การรักษา

ถ้าคลื่นไส้มาก ให้กินยาแก้คลื่นไส้อาเจียน (ตามคำแนะนำของหมอ) ควบไปด้วย

7. การป้องกัน

ตัวอย่างโรคที่มีอาการปวดศีรษะเรื้อรัง หรือปวดมากคล้ายไมเกรน

1. ปวดศีรษะจากความเครียด (tension headache)

2. เนื้องอกสมอง (brain tumor)

3. หลอดเลือดสมองแตก (cerebral hemorrhage)

4. ต้อหินเฉียบพลัน (acute glaucoma)

(มีอาการปวดศีรษะข้างเดียวคล้ายไมเกรน แต่ปวดหน่วงอย่างรุนแรงในลูกตามากกว่าปวดตุบที่ขมับ เป็นการปวดครั้งแรกที่พบในคนวัยกลางคนขึ้นไป)

ขอบคุณสาระดีๆจาก kapook.com

สุขภาพแข็งแรงกับ HOME SAFE ตอนที่21 (ประโยชน์และโทษจากการกินเค็ม)

ประโยชน์และโทษจากการกินเค็ม

รูปประกอบจากอินเตอร์เนท

ประเทศไทยจะชอบอาหารรสจัด รสเค็มก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย รสเค็มจัดนั้นถ้าเรารับประทานไปมากๆ ก็มีผลอันตรายมากเหมือนกัน

โดยไตจะทำงานเกี่ยวข้องกับความเค็มโดยตรง ซึ่งไตจะเป็นอวัยวะสำหรับปรับโซเดียมในร่างกายให้สมดุล ถ้าโซเดียมในร่างกายมากเกินไป ไตก็จขับออกทางปัสสาวะ แต่ถ้าน้อยเกินไป ไตก็จะดูดโซเดียมกลับไปสู่กระแสเลือดได้ ดังนั้นเมื่อไตทำงานผิดปกติก็จะไม่สามารถขับเกลือออกจากเลือดได้ ทำให้เกิดความดันโลหิตสูง ทำให้หัวใจเต้นเร็วขึ้นทำงานหนักขึ้น เพราะความดันเลือดสูงขึ้นด้วย และถ้าไม่แก้ไขปล่อยให้ หัวใจทำงานหนักมากขึ้นเรื่อยๆ จะมีผลให้เกิดหัวใจวาย ได้

เกลือในชีวิตประจำวัน

ในชีวิตประจำวัน พบว่ามีการใช้เกลือกันอย่างมากมาย ทั้งในเครื่องดื่ม , ขนม , บะหมี่กึ่งสำเร็จ รูป ฯลฯ
ในการปรุงอาหาร ต่างๆ มักมีเกลือเป็นส่วนประกอบเสมอ รวมทั้งในเครื่องปรุงรสชนิดต่างๆ อาจจะเป็นเกลือซ่อนอยู่ เช่น ในผงฟู , ผงชูรส , น้ำปลา , ซีอิ้ว , กะปี , ซอสถั่วเหลืองฯลฯ
ใน ผลไม้ ดอง ต่างๆ เช่น มะม่วงดอง, บ๊วยเค็ม, ผักกาดดอง ฯลฯ

เกลือมากเกิน ก่อโรคร้าย

แม้รสเค็มจะช่วยกระตุ้นให้เจริญอาหาร แต่ถ้าคุณกินมากเกินไปก็ให้โทษเช่นกัน ที่เห็นชัดก็คือกระหายน้ำ นอกจากนั้นยังมีโรคอันตรายอีกมากมาย

ความดันโลหิตสูง การกินเค็มส่งผลให้ปริมาณโซเดียมในเลือดมากขึ้น มีผลให้แรงดันของเหลวสูงขึ้น ร่างกายจึงต้องการปรับสมดุลด้วยการทำให้เจือจางลงโดยการดันน้ำออกจากเซลล์ ทำให้ปริมาณน้ำเลือดมีมากขึ้น เมื่อมีน้ำเลือดมากขึ้นก็ต้องใช้แรงดันเลือดเพิ่มมากขึ้น
โรคไต เนื่องจากไตเป็นอวัยวะสำคัญที่ช่วยปรับระดับโซเดียมในร่างกาย โดยปกติเมื่อร่างกายได้รับปริมาณโซเดียมสูงเกินไป ไตจะทำหน้าที่ขับน้ำและโซเดียมส่วนเกินออกมา แต่เมื่อใดก็ตามที่ไตทำงานผิดปกติ ไตก็จะไม่สามารถขับโซเดียมในปริมาณที่เหมาะสมได้ สำหรับผู้ที่มีอาการไตวายเรื้อรังอยู่แล้ว และเมื่อร่างกายมีปริมาณโซเดียมสะสมสูง น้ำในร่างกายจะเพิ่มปริมาณมากขึ้น ทำให้เกิดอาการบวมหรือปริมาณของเหลวในร่างกายที่มากเกินไป ส่งผลภาวะน้ำท่วมปอดได้
โรคหัวใจ สำหรับผู้ที่มีโรคประจำตัวคือความดันโลหิตสูง หากกินโซเดียมมาก จนทำให้ความดันคุมยาก ผลคือทำให้หัวใจต้องสูบฉีดหนักขึ้น และยังอาจทำให้ผนังกล้ามเนื้อหัวใจห้องล่างซ้าย ซึ่งคอยควบคุมการไหลเข้าออกของเลือดหนาขึ้น ส่งผลให้เกิดโรคหัวใจและหลอดเลือดหัวใจตีบได้ รวมไปถึงโรคเส้นเลือดในหัวใจหรือสมองตีบตัน หัวใจวาย อัมพฤกษ์ และอัมพาตได้
ภาวะบวม ถ้าร่างกายได้รับเกลือหรือโซเดียมมาก แต่ขับโซเดียมออกมาไม่ได้ดี เช่น กรณีผู้ป่วยโรคไต โรคตับ หรือโรคหัวใจ ในร่างกายก็จะมีน้ำคั่งมาก เพราะเกลือที่คั่งอยู่จะดูดน้ำเข้ามาไว้ในอวัยวะต่างๆ ทำให้ปริมาณน้ำของเนื้อเยื่อภายในและภายนอกเพิ่มขึ้น ทำให้เกิดอาการบวมขึ้นได้
โรคกระดูกพรุน การรับประทานเกลือมากเกินไปเป็นเวลานานๆ อาจทำให้ร่างกายสูญเสียแคลเซียมในกระดูก เนื่องจากขณะที่ร่างกายพยายามขับโซเดียมส่วนเกินออกทางปัสสาวะยังส่งผลให้มีการขับถ่ายแร่ธาตุอื่นๆ รวมทั้งแคลเซียมออกไปด้วย จะเกิดการสูญเสียแบบสะสมเป็นผลทำให้เกิดภาวะกระดูกบางหรือโรคกระดูกพรุน และเมื่อเข้าสู่วัยสูงอายุอาจเกิดกระดูกแตกร้าวได้ง่าย
โรคนิ่วในทางเดินปัสสาวะ อย่างที่เล่าว่าคนที่กินอาหารรสเค็มจัดเป็นเวลานาน ทำให้สูญเสียแคลเซียมในปัสสาวะมากนั้น แคลเซียมดังกล่าวยังอาจสะสมทำให้เกิดเป็นนิ่วในทางเดินปัสสาวะได้อีก ซึ่งแคลเซียมเป็นส่วนประกอบสำคัญของการเกิดโรคนิ่วได้

ความเค็มในชีวิตประจำวัน

“สำหรับคนไทยแล้ว แหล่งโซเดียมไม่ได้มาจากเกลือบนโต๊ะแบบต่างประเทศเท่านั้น เรายังมีเครื่องปรุงรสเค็มอื่นๆ ที่มีเกลือเป็นส่วนประกอบอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นน้ำปลา ซีอิ๊ว ซอสหอยนางรม ซอสมะเขือเทศ หรือซอสพริก ตลอดจนเครื่องปรุงรสเค็มตามท้องถิ่นต่างๆ เช่น กะปิ ปลาร้า น้ำบูดู หรือน้ำปู๋ แถมบางบ้านยังต้องมีน้ำปลาพริกวางไว้เคียงคู่โต๊ะอาหารอีกด้วยค่ะ นอกจากนี้ อาหารแปรรูปและอาหารสำเร็จรูปต่างๆ เช่น ไส้กรอก บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ก็มีเกลือโซเดียมเป็นส่วนประกอบ แม้อาหารบางอย่างที่ไม่ได้ออกรสเค็มก็มีโซเดียมเป็นส่วนประกอบเช่นกัน อาทิ ผงฟู (โซเดียมไบคาร์บอเนต) ผงชูรส (โมโนโซเดียมกลูตาเมท) ตลอดจนสารกันบูด (โซเดียมเบนโซเอต) เป็นต้น”

“เค็ม” เท่าไรถึงพอดี

“จากคำแนะนำขององค์การอนามัยโลกและข้อกำหนดสารอาหารที่แนะนำให้บริโภคประจำวันสำหรับคนไทย ในฉลากโภชนาการ กำหนดไว้ว่า เราควรบริโภคโซเดียมไม่เกินกว่า 2,400 มิลลิกรัมต่อวัน หรือคิดเป็นเกลือวันละ 6 กรัม และเทียบเท่ากับเกลือ 1 ช้อนชา อย่างไรก็ตาม ปริมาณโซเดียมที่ร่างกายต้องการจริงๆ นั้นน้อยมากเพียง 500 –1,475 มิลลิกรัมต่อวัน ปกติอาหารประจำวันจะได้รับโซเดียมคลอไรด์พอเพียง ซึ่งเกลือ 1 ช้อนชา จะให้โซเดียมถึง 2,400 มิลลิกรัม มากกว่าปริมาณที่ร่างกายของเราต้องการหลายเท่า”

ทางที่ดี สำหรับผู้ที่ไม่อยากเจ็บป่วยหรือเป็นโรคแล้วก็ตาม คือ ต้องหัดกินอาหารรสจืดให้ได้เป็นปกติ และกินอาหารรสจัดให้น้อยลง

ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก

http://www.cheewajit.com/

http://sukkhaphab.blogspot.com/